Column Jacobine van den Hoek: Vier het leven!

De ene na de andere verleiding druppelt binnen naar gelang de zon hoger aan de hemel staat. Op sportpark De Kegel is er een Family Fair, op het Stadsplein een Japan Festival. Ellen ten Damme speelt in het Amsterdamse bostheater en in het openluchttheater Elsrijk is er ook van alles te doen. Festivalaankondigingen en verjaardagen stromen mijn mailbox in en op alles wil ik enthousiast reageren. ‘Ja! Ik ben erbij!’ ‘Ja! Hebben jullie cadeauwensen?’ en ‘Ja! Ga je mee naar…?’ Want, JA!, het leven mag gevierd worden. Doe het, als het kan! Als de eerste zonnestralen mijn haren verwarmen en de wind mijn haren optilt voel ik het leven weer zo uitbundig door me heen stromen dat ik niet anders kan dan overal ‘Ja!’ op zeggen. ‘Ja, ik wil. Ja, dat gaan we doen.’ JA!

Zodra de meimaand voorbij is waart er in ons huis en in onze omgeving altijd een vrolijke frisse wind. Zwaarmoedige gedachten vervliegen en daarvoor in de plaats komen plannen en ideeën; hoe origineler, hoe beter. Alles om het leven te vieren. Groot, klein, duur en gratis. Het verheugen en de voorbereiding is onderdeel van de beleving. Want als de zon schijnt dartelen we als lammeren en hoeven we alleen maar even ons hoofd te schudden als dingen niet gaan zoals we willen. ‘Ja! We gaan.’

‘Ja! Kan ik het kaartje naar Ellen ten Damme overnemen?’ En zo zat ik zaterdag tussen de bomen en keek ik naar een gloednieuw theater waarop Ellen stond te ‘shinen’. In ruim anderhalf uur toonde ze ons haar talent. En opgeladen en enthousiast fietsten we door het donkere bos terug naar huis. De volgende dag galmde de slotact in mijn hoofd; ze stond er weer en had haar borstkanker achter zich gelaten. Althans, voor zover mogelijk. Leef, was haar boodschap. Leef! En terwijl ik in onze kleine tuin zat en me had gekoeld in het ‘ijsbad’ dat met deze buitentemperatuur allang geen ijsbad meer is, keek ik nog eens om me heen en dacht ik: JA! Vandaag blijf ik thuis. Thuis met mijn gezinsleden die in- en uitlopen. Met onze poes. Onze spullen. Ons huis. Thuis. Vertrouwd. Een plek waar ik altijd mezelf ben. Want, ja, verleidingen zijn verleidelijk, en om gelukkig te zijn trek ik vaak weg. Maar zondag besefte ik dat ik niet ver hoef te reizen of reiken; ook thuis kan ik het leven vieren.

Columns Jacobine: https://www.jacobinevandenhoek...