Actie woonbeleid: Wij pikken ’t niet
Gepubliceerd:
Laatste update:
Auteur: Johan Bos, Amstelveenblog
Er is een actie gestart tegen het door de gemeente gevoerde woonbeleid, met onder meer een petitie die in december aan B&W wordt aangeboden. Maar ook met een protestdemonstratie op het Raadhuisplein op de avond dat de gemeenteraad de zogenoemde woonagenda behandelt, waarin het beleid van de coalitie van VVD, D66 en PvdA voor de komende jaren staat. Dat is meegedeeld tijdens de donderdag gehouden woonbijeenkomst van GroenLinks en SP in een vol Amstelveens Poppentheater. Er zijn geen betaalbare woningen in Amstelveen en de gemeente laat alleen bouwen voor de rijken, was de klacht.
Het ging bijvoorbeeld over jongeren, die voor een huis twaalf jaar of langer op wachtlijsten staan. Maar juist van die jonge wachtenden waren er weinig. Evenals raadsleden van andere facties. De politiek liet het massaal afweten. Alleen voorzitter Tim Lechner van de lokale partij Actief voor Amstelveen (AVA) was er.
Actie
Dat er niemand van de gemeenteraad was, zal raadslid Lennart de Looze nauwelijks hebben verbaasd. GroenLinks en SP zijn volgens hem de enige partijen in de raad die geregeld kritiek hebben op het ene na het andere bouwplan dat wéér voorziet in voornamelijk woningen waarvan een normaal mens de huur of koopsom niet kan ophoesten. De andere partijen steunen in de praktijk klakkeloos alles wat B&W voorstellen, verzuchtten hij en zijn fractiegenoot Cheimaa Aouni (foto). “Wij moeten in actie komen”, zei de laatste. “Elke keer krijgen wij in de gemeenteraad nul op het rekest. Wij gaan het in de gemeenteraad niet halen.”
Argumenten
En fractievoorzitter Patrick Adriaans van de SP gaf toe zich geregeld kwaad te maken over het feit dat de argumenten van degenen die vinden dat er te duur wordt gebouwd niet tellen. Van de 41.477 woningen in Amstelveen, behoort 45% tot de koopsector en komt de sociale huursector van de woningcorporaties niet verder dan 22%. “Alle omringende gemeenten hebben meer dan wij”, zei Aouni. Binnen Metropoolregio Amsterdam (MRA) gaat het om 31% en in de hoofdstad om 39%. Er zit ook sociale huur bij particuliere eigenaren. Die hebben tegenwoordig de plicht in de sector te blijven, maar die verplichting duurt maar tien jaar.
Verhalen
Uit de zaal, goeddeels gevuld door onder meer ouders van woningzoekenden (die vaak al tientallen jaren in de ouderlijke woning zijn gehuisvest), kwamen tal van afschuwelijke verhalen. “De coalitie ziet het probleem niet”, was de algemene opvatting. Nou ja, gaf De Looze na afloop toe, misschien ziet die wel het probleem, maar denkt die over de oplossing fundamenteel anders dan de aanwezigen in de zaal.
Vlak corporatie Eigen Haard ook niet uit, klaagden sommigen. Sommigen betalen aan die verhuurder een prijs die geenszins tot de sociale huursector gerekend kan worden. Een vrouw meldde zo’n beetje het dubbele maandelijks kwijt te zijn voor exact dezelfde woning die iemand verderop in haar straat in gebruik heeft. Een andere dame liet weten dat haar dochters, respectievelijk in het onderwijs en de verloskunde werkzaam, om eindelijk op zichzelf te kunnen wonen, maar naar Almere moeten vertrekken. En daar dan ook werk zoeken. Als je een te laag inkomen hebt voor Amstelveen, kun je hooguit in Flevoland je heil zoeken.
ICT
Maar dat lag voor een jonge ICT-er weer anders. Hij woonde nog bij zijn ouders, kon mogelijk wel in Groningen of zo aan een huis komen, maar ja, dicht bij Amsterdam zit hij voor zijn vak wel goed. Het programma, geleid door Stadsdichter Matthijs den Hollander, meer bekend als lokale dagvoorzitter, werd geregeld onderbroken door korte filmpjes, opgenomen voor villa’s. De erin optredende woningzoekenden meldden dan zo’n duur huis nooit te kunnen financieren.
Om dat niet te kunnen, hoeft men in Amstelveen niet eens een inkomen van tonnen of miljoenen te hebben, legde raadslid Marina Casadei (SP) in een van de films uit. Wie – doorgaans met werkende partner – niet aan een inkomen van negentig mille komt, kan een koophuis in Amstelveen schudden. Dat kost al gauw 363.000 euro. In de private huursector wordt 1200 tot 1500 (vaak nog meer) per maand, exclusief servicekosten, gevraagd. Dat kunnen echt de meesten niet betalen, was de algemene conclusie van de zaal.
Scheef wonen
Volgens De Looze wordt Eigen Haard wel verplicht een woning in de sociale huursector te bouwen als daaruit er één wordt verkocht, om het bestand op peil te houden, maar in de praktijk is er nog geen huis gebouwd. B&W willen die sector niet groter maken, want die herbergt nu veel zogenoemde scheefwoners (mensen die qua inkomen te goedkoop wonen). Als die nou naar de middeldure of dure huur verhuizen, komen er vanzelf sociale woningen vrij, is de redenering. Dat zogenoemde doorstroombeleid is, volgens de politici van GroenLinks en de SP in theorie aardig bedacht, maar werkt in de praktijk voor geen meter. De scheefwoners kunnen alleen naar veel kleinere woningen tegen een te hoge huur of koopprijs. Bijvoorbeeld naar een duur appartement van veertig vierkante meter, niet iets voor een jong stel dat een gezin hoopt te stichten en bovendien voor die kleine ruimte teveel moet betalen.
Verkeerd
Overigens begreep iemand wel dat Eigen Haard niet staat te springen om te verkopen en nieuw te bouwen. “Die organisatie zegt: ‘Hoezo moeten wij verkopen en nieuw bouwen als wij geen grond krijgen.’”
Een zeventiger, die al een halve eeuw in Amstelveen woont, noemde het gemeentelijke beleid op woongebied ‘waardeloos’.
Patrick Adriaans zei intussen niet heel het probleem te kunnen oplossen, maar aan doe oplossing kan de gemeenteraad volgens hem wel door ander beleid een bijdrage leveren. “Opdat mensen men een normaal salaris ook een huis kunnen krijgen”, zei iemand. Daartoe moet men met de hele groep protesterende jongeren en ouderen naar het gemeentehuis, waar de meerderheid van de gemeenteraad en B&W een totaal verkeerd beleid voeren, werd van het podium af gezegd.
Ouderen
Niet alleen voor jongeren moeten er woningen komen, ook voor ouderen, die nu alleen veel duurder in een kleinere woning terecht kunnen. Intussen zijn cijfers over de wachtlijsten niet bekend, ook niet bij de gemeente. Adriaans meldde overigens wel dat de gemeente maar beperkte bevoegdheid heeft om woningen aan Amstelveners toe te wijzen. Door landelijke wetgeving kan uit heel het land men aanspraak op woonruimte maken.
In elk geval moeten er meer betaalbare en minder onbetaalbare woningen komen, wat geenszins de bedoeling van de coalitie is, werd er geklaagd. Maar hoe lang de wachtlijsten zijn er wie er op staan, bleek een raadsel. De voorspelling dat er ook in het jarenlang leeg staande voormalige KPMG-gebouw weer 307 dure appartementen komen, gold als zoveelste voorbeeld van het als fout beoordeelde beleid. Hoewel: “Langzaam komt er een klein beetje beweging bij de coalitie”, constateerde Adriaans. Hij is trouwens nog altijd kwaad om wat er met de appartementen aan de Carmenlaan gebeurde. Die werden gesloopt, de grond is afgewaardeerd, maar er werd vervolgens niet de krapte op de woningmarkt mee bestreden. “Er moet écht iets gaan gebeuren. Wij pikken het niet langer.” Woorden die de actiebereidheid weergaven. In elk geval van degenen die naar het Poppentheater kwamen.