Gedicht Amanda ten Cate: Jouw handen

Ik had afgelopen vrijdag de eer om in de mooie Urbanuskerk in Bovenkerk voor te mogen dragen. De vrijwilligers middels een gedicht namens de organisatie te bedanken voor hun inzet. Daarvoor schreef ik dit gedicht (Met wat hulp van een hele fijne vrijwillliger):

Jouw handen

Jij reikt jouw handen

Ze maken rijk jouw handen

Zijn zelfs onbetaalbaar

Jouw linkerhand maakt

Dat de kerk weer lacht

Laat zonnestralen door

Het glas in lood glimlachen

Tekenen op de kasseien

Jouw rechterhand laat

De klokken weer luiden

Handen slaan

Ineen en werken samen

Als de klokken van het carillon

Door de pijpen

Van het orgel

klinken klanken

van dankbaarheid

Jouw handen

Laten de tuin weer

kleuren vol bloemenpracht

Laten hen die zijn heengegaan

weer volop in vrede rusten

De zerken schouder aan schouder staan

En daarom zegt mijn hand

Dankjulliewel!