Column en Blog
Blog Stieneke & Ilika: 'Amstelveen Regenboogstad'
Rubriek: Column en Blog
Gepubliceerd:
Laatste update:
Auteur: Stieneke Kruijer en Ilika Polderman
Stieneke Kruijer en Ilika Polderman zijn raadsleden voor GroenLinks Amstelveen. Ze zitten samen in de commissie Burgers&Samenleving. In hun politiek gekeuvel bespreken ze wat hen bezighoudt rondom de raads- en commissievergaderingen
2 april 2021. Hoi Stieneke,
1 april hing in Amstelveen de regenboogvlag! Wat ben ik toch altijd trots als ik die vlag zie wapperen. En wat is het fijn dat Amstelveen een regenboogstad is. Toen ik de oproep van COC Nederland, Gay krant en Stichting SOOZ zag om 20 jaar burger huwelijk tussen mensen van het gelijke geslacht te vieren door de regenboogvlag te hijsen, wist ik dat Amstelveen dat ook moest doen.
Samen met D66 en PvdA hebben we de handen ineen geslagen en deze vraag gesteld aan wethouder van Ballegooijen in de vorige raadsvergadering. De wethouder antwoordde met een volmondig "ja" en vertelde zijn persoonlijke verhaal.
Wat ben ik trots dat in Amstelveen op 1 april de vlag uithing. Ook bij mij thuis.
Ik realiseerde me dat deze vlag ook voor mij als bisexueel een persoonlijke betekenis heeft. De "B" in het rijtje LHBTIQA+.
Het voelde voor mij altijd vreemd aandacht te vestigen op mijn sexuele geaardheid, zeker nadat ik trouwde met een man. Toch blijft het een onderdeel van mijn identiteit. Ik heb er nooit heel open over gesproken. In mijn geval werd mijn geaardheid vaak gesexualiseerd. Alsof ik voor het plezier van een man verliefd zou worden op een vrouw. Dit heeft mij terughoudend gemaakt hier over te praten. Mijn eigen terughoudendheid al deze jaren om over mijn geaardheid te praten, geldt voor anderen natuurlijk ook. Iedereen in de regenboogfamilie heeft daarin zijn eigen verhaal en eigen ervaringen. Helaas vaak ook gepaard met vooroordelen of zelfs discriminatie en geweld.
Daarom blijft het zo belangrijk om mee te doen aan een paarse vrijdag, internationale transgender dag van zichtbaarheid en om de regenboogvlag te hijsen. Om te laten zien dat iedereen zichzelf mag zijn. Voor mij was dit dan ook hét moment om op social media bekend te maken dat ik bisexueel ben. Een publieke coming out, wat in kleinere kringen allang bekend was. Ik vond het spannend. Terwijl het tegelijkertijd een kleine stap is, ik ben immers als getrouwd. Maar het voelt vooral bevrijdend. Om openlijk te zijn wie je bent. Dus daarom hoop ik dat we massaal de regenboogvlag blijven uithangen. En dat in Amstelveen de regenboogvlag elke dag gehesen kan worden. Zodat iedere Amstelvener weet dat je elke dag jezelf mag zijn.
Ilika Polderman: i.polderman@amstelveen.nl
3 april 2021. Hoi Ilika
Ja inderdaad Ilika. Daar gaat het om, jezelf mogen zijn in alle openheid. Dat is waar GroenLinks ook voor staat tenslotte. Discriminatie op basis van seksualiteit en genderidentiteit is uit den boze. Dat moet stoppen. Daarom hebben wij bijvoorbeeld als standpunt dat ook LHBTIQA+-asielzoekers beschermd moeten worden. Opkomen voor mensen die kwetsbaar zijn, of zich niet gehoord voelen is niet zomaar een kreet. Solidair zijn. Kansen creëren voor mensen die dat (even) zelf niet kunnen. Daar gaat het tenslotte om. Maar ook mensen de vrijheid geven om hun eigen weg te volgen zonder daar een moreel oordeel over te vellen.
Ik kom op het onderwerp asielzoekers omdat in de komende commissievergadering gepraat wordt over de nieuwe inburgeringswet. Vanaf 1 januari moeten gemeenten die inburgering zelf gaan regelen, want zoals het nu georganiseerd is kost het heel veel geld, en levert slechte resultaten op. De raad van Amstelveen moet de kaders aangeven, dat wil zeggen, in grote lijnen aangeven wat bereikt moet worden met de inburgering. We willen natuurlijk dat nieuwkomers de taal leren, maar ook dat ze onze samenleving begrijpen en mee kunnen doen aan onze maatschappij. En dat zo efficiënt mogelijk. Daarvoor moet je soms speciale omstandigheden creëren. Ik denk aan kinderopvang als moeders les krijgen. Ik weet uit het verleden, toen ik allerlei cursussen in het Vrouwenhuis organiseerde, dat zonder oppas weinig vrouwen kwamen opdagen. Nu zijn de tijden natuurlijk wel verandert. Van tevoren nadenken over secundaire faciliterende voorwaarden is altijd goed.
Stieneke Kruijer: S.kruijer@amstelveen.nl