Column Jacobine van den Hoek: Gewoon gezellig

Mijn tas is nog leeg. Ik struin door de straat, acht uur ’s morgens vroeg. De eerste verkopers zitten al achter tafels of op kleden. Voor hen zit een halve ‘werkdag’ er al op. Naast zich hebben ze een thermoskan thee met lekkers, glazen en een fles wijn voor later. Ze verkopen stapels kleding en speelgoed. ‘Vinted!’ schreeuwt een enthousiasteling. Euro’s worden in een hand gelegd. Wisselgeld wordt teruggegeven. Deals worden gesloten. De zon piept boven de daken, de sfeer is al goed. Later wordt het drukker en kun je over de hoofden lopen. Zowel jong als oud verkopen prullen en oude kleding, en nemen zo afstand van een stukje verleden. Mensen gooien met eieren, happen koek of scheren ballonnen totdat ze barsten. ’s Middags worden kleden en tafels opzijgeschoven en zingt men schouder aan schouder mee met nummers van Quincy & Bob van Veen. Borsten deinen onder feloranje shirts. Abina en het Oude Dorp is weer als vanouds de plek waar vrienden en kennissen uit het verleden je zomaar om de hals kunnen vallen. Carrol treedt op met haar dansers. DJ Nick draait de sterren van de hemel, ouderen voelen zich weer twintig. Ondanks de doodse c*jaren is er eigenlijk niets veranderd. We willen weer! Het is Koningsdag! De koninklijke verjaardag waarmee we opgroeiden. Sommige tradities zijn te belangrijk om te vergeten en te verwaarlozen, wat er ook gebeurt.

‘What’s going on?’ De bandleden van Metallica is het verteld. En toch hebben ze in de Johan Cruijff ArenA een megaconcert op Koningsdag. De tickets zijn nog niet uitverkocht. Verbazingwekkend? Ik grinnik als ik dat hoor. Hoe kunnen zij weten dat wij Nederlanders op die dag allemaal in oranje gekleed zijn, speciaal voor onze koning? Hoe kunnen zij bevroeden dat wij altijd klagen – sowieso een kenmerk van ons volk – over Willem van Oranje, maar dat we op zijn verjaardag vrolijk en uitbundig zijn. Feest vieren. Trots zijn op ons kleine land waar heel veel mogelijk is.

Het is donderdag, Koningsdag. Vorig jaar deden we een oefenrondje en dit jaar vieren we het zoals we zijn gewend. Een diepe dankbaarheid stroomt door me heen. Veel speelgoed is intussen al weggegeven en kleding is naar Oekraïne gegaan. En toch overweeg ik weer te gaan staan, met prullaria, spul wat we niet nodig hebben. Gewoon. Gezellig. Met een kleedje en een glas wijn in de hand.

Jacobine van den Hoek https://www.jacobinevandenhoek...