Column Conchita Willems: Ontmoet

Er is een zwarte bladzijde, er was een blinde vlek in de historie van mijn woonplaats. Lees maar: https://www.mijnamstelveen.nl/monument-nooit-meer-teruggekomen-onthuld/

De 166 stiltes die dichter Kees Koot krachtig benoemde, kwamen op die avond inderdaad onthullend binnen.

Hoe zie ik de ander en ontmoet die om mij heen? In dit kader deel ik onderstaand verhaaltje met u: Zeven leerlingen maakten met hun meester ergens in het verre Oosten een ochtendwandeling. In het prille zonlicht schitteren de dauwdruppels. Bij een grote dauwdruppel liet de meester halt houden. Hij schaarde de leerlingen zo rondom de druppel dat de zon erop bleef schijnen en vroeg hun toen welke kleur de druppel had. Rood zei de eerste, oranje zei de tweede, geel zei de derde, groen zei de vierde, blauw zei de vijfde, paars zei de zesde en de zevende zei violet. Ze stonden verbaasd over deze verschillen, en aangezien ze er allen zeker van waren dat ze het goed zagen, kregen ze bijna ruzie. Toen liet de meester hen van plaats wisselen. En heel langzaam drong het tot hen door dat zij ondanks de verschillen van hun waarneming, toch allen de waarheid hadden gesproken.

Zullen wij door blinde vlekken in het leven wakker geschud, actuele lessen oppakken? Ieder voor zich? Jong, volwassen en oud in staat stellen te kiezen voor en vanuit menselijke waarden besef? Door dit inzicht bewogen, wens ik u en mijzelf wijsheid toe om elkaar corona-proof eerlijk en empathisch aan te kijken ...