Drie kleine Kleutertjes - Van der Leeklaan

Op het grasveldje bij basisschool Het Palet op de hoek van de Benderslaan en de Van der Leeklaan staat het bronzen beeld ‘Drie kleine kleutertjes’, gemaakt door Hubert van Lith in 1962. De kleutertjes stonden eerst in de Appellaan, bij een kleuterschooltje. Toen dat schooltje moest wijken voor nieuwbouw, zijn de kleutertjes in depot gezet en min of meer vergeten. Op verzoek van de wijkraad mocht het beeldje in 2019 terugkeren in de wijk, op een nieuwe plek, hier bij Het Palet.

De kleutertjes lijken zich hier wel goed te voelen, lekker buiten, lekker bij andere kinderen. Het zijn jongetjes en ze zitten op een hek. Hubert van Lith heeft zich laten inspireren door het kinderliedje ‘Drie kleine kleutertjes, die zaten op een hek’. Het zijn lieve jongetjes, ze duwen elkaar niet van het hek af. Maar of ze ‘over krekeltjes en korenbloemen blauw’ praten, zoals in het liedje, betwijfel ik. Ja, kun je zeggen, maar in 1962 waren de kinderen anders dan nu, meer bij de natuur betrokken. Ik groeide in die tijd op tussen drie broers en ik garandeer je, dat ik ze nooit over krekeltjes en korenbloemen blauw heb horen praten. Hun betrokkenheid bij de natuur bestond uit het opblazen van kikkers en het vangen van wandelende takken en kikkervisjes.

De kleutertjes hier bij Het Palet lijken overigens helemaal niet te praten, maar zich voor te bereiden op een concertje. Het middelste jongetje heeft een trommeltje op schoot. Het linker jongetje zit nog niet helemaal lekker en heeft een soort toeter in de hand. Het rechter kleutertje heeft iets wat lijkt op een fluit en kijkt afwachtend. Zo meteen gaan ze muziek maken. Let wel: kleutermuziek. Ze zien er niet naar uit dat ze al melodieën kunnen spelen, het zal dus wel vooral lawaai zijn wat ze te horen gaan brengen. Maar vrolijk lawaai, met veel pret.

Wat verder opvalt aan de kleutertjes, is dat zij geen kleren aan hebben. Je ziet de naveltjes en nergens zie je een zoom van een mouw of van een broek. Ze hebben ook geen schoenen aan. Toch heeft Hubert van Lith het netjes gedaan: je ziet maar één suggestie van een piemeltje, van het linker jongetje dat zijn draai nog moet vinden. De andere twee piemeltjes zijn bedekt door het trommeltje en door een hand. Niemand hoeft er dus aanstoot aan te nemen.

Ik vind het een schattig beeldje en ben blij dat het weer staat de pronken in de wijk.

Van Lith’s werk was figuratief. Na de Tweede Wereldoorlog heeft hij verschillende oorlogsmonumenten gemaakt. Hij overleed in Amsterdam in 1977.

Zijn dochter Nel is in haar vaders schoenen gestapt. Zij is ook gaan beeldhouwen. Haar werk is opgenomen in musea zoals het Rijksmuseum en het Stedelijk Museum in Amsterdam, museum Beelden aan Zee in Scheveningen en het Kröller-Möller Museum op de Veluwe.

Karin de Koning