Druppelkracht - Conchita Willems

Op een muur in Zandvoort las ik deze woorden: 

~ Een druppel zien en dan van de zee weten.

Een korrel zand vinden en op dat land bouwen.

Een kind aan je hand en dan van alle mensen houden.

Dat is leven. Heb vertrouwen. ~

Het verlangen van de druppel om terug te keren naar de zee? Verwarmd door de zon wordt water damp, vormen zich wolken die als regendruppels neervallen. Veel druppels samen vormen stroompjes en beekjes, zwellen aan tot rivieren en uiteindelijk gaan rivieren op in de zee. Ondanks veranderingen gedurende deze reis blijft water in damp, wolk, regen en rivier, water. De essentie blijft onveranderd. Zo is het ook met de waarheid van liefde. Voelt u dat ook? Namen, vormen en eigenschappen veranderen en de essentie blijft gewoon liefde. Wat een ontdekking!

Hoe zie ik dat? Vertrouw ik het leven, het kind aan mijn hand, het bouwen op dat land?

Druppelkracht gaat over eenheid in je zelf. Hart, hoofd en handen als eenheid? Behandel de geest en je lichaam zoals je met een kind om gaat! Met veel liefde en begrip, zodat angst weg gaat. Het misverstand is onwetendheid. Het middel dat dit misverstand oplost is om aan zelfonderzoek te doen, doorlopend. Juist op momenten van kalmte, rust en bezinning. Want niet de gedachte, noch het gevoel is je houding: je geweten achter de gedachte, achter het gevoel. De houding om innerlijke beweegkracht te willen onthullen. Bijdragen aan het leven naar eigen vermogen: hoe mooi.

Mogen u en ik ons zelf leren kennen als integere creatieve mensen in situaties ons gegeven. Dan ervaren en bouwen wij in liefde, meer en meer, echt waar!