Kalkfilter - Robert Logger

Soms ga je zitten om een stukje te schrijven en dan schiet je niets te binnen om over te schrijven. Dat gebeurt mij natuurlijk ook wel eens. Maar dan gebeurt er weer iets waardoor je ineens wel wat kunt schrijven. In dit geval gaat het over een kalkfilter.

Een klant komt met zijn koffiemachine aan de balie, op zich is dat geen bijzonderheid, dit gebeurt wel vaker. De fabrikant van het apparaat wil geen servicebeurt meer doen omdat het apparaat te oud is. Dat is ook geen onbekend verhaal. “Kunt u ook het kalkfilter vervangen?” Op zich kan dat ook. Alleen bekroop mij ineens een heel vreemd gevoel, dit type apparaat had ik wel vaker in reparatie gehad, maar dan altijd zonder kalkfilter.

Een kalkfilter bleek, bij dit apparaat, pas nodig bij een hardheid van 15DH, iets dat we in onze regio bij lange na niet halen. Het resultaat was dan ook dat het filter vrijwel brandschoon was. De rest van het apparaat bleek wat minder schoon, allerlei koffieresten waren achtergebleven en tot een harde substantie geworden.

En als ik zeg hard, dan bedoel ik letterlijk keihard. Met haakjes en een kleine schroevendraaier ben je een tijdje bezig om het ongemak te verwijderen, waarbij je moet opletten dat er allerlei ringetjes of afdichtingen verscholen kunnen zitten, uitschieten betekent vrijwel altijd schade. Je mag dan, in plaats van alleen schoonmaken, het apparaat verder uit elkaar mag halen om de schade te herstellen.

En dit apparaat? Die gaat weer zijn diensten aanbieden, ook als de fabrikant eigenlijk vindt dat hij vervangen moet worden.

En het kalkfilter? Die is niet vervangen.

Foto: Robert Logger