Hondenweer - Eljo Morpurgo

Bij hondenweer dacht ik altijd aan regen en wind — gewoon slecht weer. Maar sinds we Moos hebben, weet ik dat hondenweer juist zonnig en droog betekent. Want als het regent, blijft Moos in de deuropening staan, kijkt me rustig aan en zwaait me als het ware uit. Daarna draait hij zich om en loopt weer naar binnen.

Zo ook vannacht: rond een uur of drie tikt hij met zijn grote poot tegen mijn lief dat meneer even naar buiten moet. Toevallig is het droog, dus mijn lief slaapwandelt de voortuin in. Moos zakt direct door zijn achterpoten om te plassen, valt bijna om, wordt wakker, denkt blijkbaar: oh ja, dit was het plan, en sprint daarna weer naar binnen richting het warme bed.

Om zeven uur regent het stevig. Mijn raam staat open en de druppels tikken tegen het dakraam. Ik word wakker doordat het openstaande raam in zijn sponning trilt. Brullende motoren proberen een vliegtuig over ons huis te krijgen zonder de dakpannen te raken. Ik lig wakker en weet: over twee minuten komt de volgende. Vanaf half acht gebeurt dat om de minuut. Dan stap ik uit bed — slapen lukt zo echt niet meer.

De dag is begonnen, en vandaag gaan we kennismaken met hopelijk een goede én betaalbare hondentrimster. Ze moet Australian Labradoodles kunnen knippen, want die hebben een speciale vacht en behandeling nodig. Ze hebben namelijk geen krullen zoals een poedel, dat zijn de gewone labradoodles, maar slechts wat slag in hun haar. En we willen absoluut niet dat Moos als een poedel de deur uitgaat; zijn snor, wenkbrauwen en andere kenmerken moeten gewoon blijven. We denken iemand gevonden te hebben, dus vandaag gaan we kennismaken.

En dan werken we toe naar het weekend: de laatste boodschappen, het huis aan kant en bedenken wat we vanavond eten. Het is winter, koud en nat — maar volgens Moos is het in elk geval geen hondenweer. Wel het soort weer waarbij je hond je bij de deur uitzwaait en zich daarna nog eens omdraait in een dik kussen bij de haard.

Geniet van elkaar en het leven.
Eljo Morpurgo