Digitale Inclusie - Eljo Morpurgo

Als ik mijn auto in de straat parkeer, moet ik even kijken waar het opgegeven huisnummer is. Een iets dichtgegroeide heg beschut de tuin tegen directe inkijk. Achter een tak van een struik herken ik het nummer en stap de tuin in. Het is binnen donker, maar dit is de afgesproken tijd. Ik bel aan en wacht tot de deur opengaat. Dan hoor ik een stem boven me. Vanaf het balkon op de eerste verdieping kijkt een mevrouw op mij neer. Ik maak mezelf bekend en ze geeft aan naar beneden te komen. Niet veel later gaat de deur open.

Een lieve mevrouw heeft meerdere laptops die ze wil doneren aan ons doel LaptopRevive.nl. We maken een kort praatje en ze vertelt dat haar man de laptops al klaar heeft gelegd in de gang. Ik zie meerdere laptopdozen op elkaar liggen en denk: dat wordt meerdere keren lopen. Mevrouw zegt dat ze het zo’n goed idee en doel vindt om andere mensen te kunnen helpen met haar oude laptops.

Nadat ik de laatste meeneem naar de auto, bedank ik haar nogmaals. Ik geef aan dat, als ze nog mensen kent die willen doneren, ze altijd mag mailen of bellen. Hoewel we van de gedoneerde laptops niet alles kunnen gebruiken, zitten er prima exemplaren bij die menig scholier of student op weg kunnen helpen wanneer ze zich tijdelijk geen laptop kunnen veroorloven door financiële problemen. Maar mensen die doneren hebben vaak dezelfde vraag: “Kan ik ervan uitgaan dat mijn gegevens echt van de laptop gewist worden voordat u deze weggeeft?”

Die vraag begrijp ik als geen ander. Ik ben voor databescherming en totale privacy van jouw en mijn gegevens. Maar op de vraag of ik de data ter plekke wis terwijl men erbij staat, moet ik altijd ‘nee’ antwoorden. Ik leg dan uit dat dit onmogelijk is door onze werkwijze. Wij wissen alle laptops bij binnenkomst op “military grade” (DOD-short) niveau met Nwipe (bron:Wikipedia) en dit duurt gemiddeld tussen de 8 en 15 uur.

Ofwel: nadat wij de harddisk hebben gewist, bestaat er letterlijk niets meer op de computer. Geen data van de donateur en ook geen Windows-besturingssysteem. Bij het aanzetten doet de laptop dan helemaal niets meer en geen geheime dienst kan er ooit nog iets van terughalen. Daarna installeren we Linux Mint, dat opnieuw de harddisk formatteert met het EXT4-bestandssysteem, waarna het systeem zichzelf installeert vanaf onze USB-stick. We draaien daarna nog een post-script zodat alle laptops er hetzelfde uitzien en hetzelfde werken.

Dan zijn ze klaar voor uitgifte aan scholier of student. En alhoewel dit de primaire doelgroep is, willen we eigenlijk Linux en open source onder een breder publiek promoten. Het kan dus ook dat iemand in de bijstand (voorbeeld) een laptop aanvraagt. Als we een extra laptop over hebben, doen we daar niet moeilijk over. We noemen dit digitale inclusie en het promoten van open source software.

Zo kreeg ik een student van onder andere het ROC maar ook van InHolland, die al enige tijd met een oude laptop naar school ging en met een los toetsenbord werkte. Na contact kwam hij bij mij thuis en kon ik hem een nette, goed werkende Linux Mint-laptop aanbieden. Na uitleg gaf hij aan dat het bijna precies zo werkte als zijn oude Windows 10-laptop. Hij ging een beetje beduusd naar buiten omdat hij de laptop gratis mee kreeg. Na meerdere keren bedanken liep hij bijna huppelend richting de metro.

Het geeft mij altijd weer een blij en goed gevoel als iemand met een Linux-laptop gaat werken en merkt dat het minstens zo eenvoudig is als Windows. En als ze vervolgens horen dat de software gewoon gratis blijft werken tot de laptop er ooit mee stopt — en dat alle software die erop staat gratis is — geloven ze het bijna niet. Ik hoop dat ik nog veel laptops mag weggeven en dat ik mensen in ieder geval een beetje gelukkiger kan maken.

Geniet van elkaar en het leven.
Eljo Morpurgo