Hemelpost, onthullingen

“Je kunt verwachten wat je wilt, maar je krijgt wat je toekomt”, zei mijn jongste zus stellig. We schelen twaalf jaar. En hadden een heerlijke, eerlijke, openhartige zussenweek in een huisje bij de bossen. Wandelen, zwemmen, eten en vooral veel bijpraten. We stapten de week in met een brede lach op de gezichten. Door elkaars onthullingen gingen we direct bewuster om met de kleine wereld om ons heen, de dieren, de planten, het water, dit zien, dit laten gebeuren. Hoe voelt het om jou te zijn, lieverd?

Natuurlijk is ouder worden een mentale instelling. Mijn man Kees verliet eerder dit jaar Moeder aarde op positieve, spirituele wijze. Het beseffen en accepteren van afscheid nemen van elkaar, van het leven, maakte open. Geen geheimen meenemen, wel pijnlijke en plezierige levenslessen delen, dankbaar zijn dat dat kon. Helder kijken, zien zonder oordeel, deed ons goed.

In de zussenweek was het net zo. De ontdekkingsreis is prettig als elkaars onthullingen verrassen. Waardoor talenten van elkaar naar boven kwamen en werden bewonderd. Of innerlijke ondeugden als een sluipende vijand werden herkend en stellingname werd gevonden hoe met de blinde vlekken, macht van valse gewoonten, lerend om te gaan. We tilden elkaar op door begrip, fantastisch! Door vragende kritiek, door empathie, door luisteren. We vernieuwden …

De prijs van Liefde is er. Alleen het voorbeeld doet leren. Grootspraak is vruchteloos. Allebei kenden we wanhoop momenten in het leven. Als gevolg van oorlogstrauma’s de kinderpijnen optimaal benutten om voorbij die momenten Liefde in onze harten aan te roepen. Dan door gelijkmoedigheid en vastberadenheid de wijde harte-opening met wijsheid te geven om ons heen. Toewijding aan de samenleving binnen het gezin, de familie, de werkkring en de woonomgeving maakte goede vrienden die ons hielpen.

Eigenlijk is Liefde onze ware vriend. Ja toch? Wonderlijk dat die altijd klaar staat. Onthul die kracht, en ontdek … er is één religie: die van de Liefde. Er is één taal: die van het hart. Er is één ras: die van de mensheid. Er is één God, de alomtegenwoordige.

“Doe de groeten aan Kees van mij, als je met hem praat!” Zo maar een roep bij het afscheid van de zussenweek. Dat doe ik, lieverd! Ja, dat doe ik, elke dag, ter ere van zijn nagedachtenis. Wat fijn om samenspraak te ervaren.

Ik wens u in deze Kersttijd intuïtieve inspiratie toe!