Blog Jacqueline Höcker: Een dag van een raadslid (5)

Na een snelle, koude ochtendwandeling in het bos met de hond heb ik de uitzending teruggekeken van het debat Planning Belastingdienst inzake afhandeling kindertoeslagen. Het schiet maar niet op en plaatsvervangende schaamte greep mij naar de keel.

Waarschijnlijk kijkt niemand er meer van op omdat het al zolang speelt maar nog steeds volg ik met ongeloof de debatten.

96% van de mensen die als fraudeur zijn aangemerkt, stonden onterecht op de lijst.

De grote schade die aangebracht is door het toeslagen-schandaal heeft in ons hele land de ogen geopend betreffende wetten die overschreden zijn, het functioneren van de belastingdienst, het verzwijgen van belangrijke informatie, het verdriet, de woede en het onvermogen van de slachtoffers.

Bij het aftreden van het kabinet met als oorzaak het toeslagen-schandaal , werd beloofd dat wetten aangepast zouden worden en dat is nog niet gebeurd. De ene na de andere rechtszaak wordt gevoerd en volgens art. 8.42 van de algemene wet bestuursrecht moeten de slachtoffers inzage in de hele stukken hebben. Maar die stukken krijgt men niet.

In mijn werk wordt het “niet zichtbare” wat wel gevoeld wordt en wat men eigenlijk weet, een verborgen contract genoemd. Dus de voorliggende vraag is: wat blijft verborgen en in wiens belang?

Onlangs is naar buiten gekomen dat memo’s van 18 jaar oud, naar buiten zijn gekomen over de samenwerking mét en de aanpak van de Landelijke Stuurgroep Interventieteams. Daarbij is naar voren gekomen dat er veel onuitgevoerde toezeggingen zijn geweest over privacy en onderzoek.

De Landelijke Stuurgroep Interventieteams werkt samen met o.a UWV, SVB, politie , belastingdienst MKB en toeslagen, ministerie van sociale zaken en werkgelegenheid.

Terug in Amstelveen:

ik heb vragen aan het college gesteld of er in Amstelveen ook sprake is geweest van zaken die met deze memo’s te maken hebben. Gelukkig is dat hier niet het geval. Wel werkt de gemeente samen met het LSI om kennis te delen en te vergoten. Dat is een geruststelling wat betreft onze stad.

En een geruststelling dat ik mijzelf niet hoef af te vragen `’waarom heb ik dit niet geweten?’

Na het debat beluisterd te hebben en ondertussen mijn werkkamer opgeruimd te hebben, was ik net op tijd om mijn client binnen te laten. Ja, je weet wel…mijn andere werkzaamheden.

Het was haar laatste bezoek aan mij. Een prachtige bos bloemen kreeg ik in mijn handen gedrukt. Het gaat goed met haar en zij heeft best een hele reis gemaakt van angst en onzekerheid naar moed en zelfvertrouwen.

Wat een voldoening schenkt het toch, als je in de ontmoeting de innerlijke schoonheid van de ander ziet.

Ik denk nog even terug aan de slachtoffers van het toeslagen-schandaal, ik hoop dat de moed en de vasthoudendheid voor rechtvaardigheid die zij aan de dag leggen resulteert in een snelle afwikkeling van de compensatie en de zon heel snel weer kan gaan schijnen.

Dat gezegd hebbende, ben ik blij als ik straks even met mijn handen kan werken en de bloembolletjes voor de lente in de grond kan stoppen. Dat geeft energie omdat je weet dat er iets moois uit komt.

Foto Amstelveenweb 

Lees Blog 4: https://www.mijnamstelveen.nl/...
Lees Blog 3: https://www.mijnamstelveen.nl/...
Lees Blog 2: https://www.mijnamstelveen.nl/...
Lees Blog 1: https://www.mijnamstelveen.nl/...