Bosrandweg (N231) de groenste grijze weg van Noord-Holland

Van bamboe tot suikerriet; over een lengte van 850 meter bestaat de Bosrandweg (N231) in Aalsmeer volledig uit natuurlijke materialen. In de week van de Circulaire Economie laat aannemer Dura Vermeer zien wat werkt en wat minder.

Voor de snelle voorbijganger is er niets bijzonders te merken aan de Bosrandweg ter hoogte van hectometerpaaltje 27,5 in Aalsmeer. Het asfalt is grijs, het heeft dezelfde demping en er staan witte markeringsstrepen op. Langs de weg staan de gebruikelijke verkeersborden, en lichtmasten rijzen omhoog om de route ‘s avonds te verlichten. Maar wie weet waar die moet kijken, ziet hele lichte kleurverschillen op de rijbaan. En de borden en masten, die zijn op het tweede gezicht toch niet van het gangbare aluminium gemaakt.

“We staan hier langs de zogeheten ‘biobased proeftuin’”, licht adviseur duurzaamheid Eldar Biro toe. Voor de veiligheid draagt hij een knaloranje hesje met de naam van zijn werkgever erop: aannemer Dura Vermeer. “Deze weg bestaat over een lengte van 850 meter uit natuurlijke materialen. Met een 10-jarige proef testen we de toepasbaarheid van suikerriet, bamboe, miscanthusgras, bermgras, koolzaadolie en hars.” Deze biobased materialen zijn onbeperkt voorradig en hebben als doel op termijn fossiele grondstoffen te vervangen. Zo werkt de provincie Noord-Holland als initiatiefnemer van de biobased proeftuin toe naar een circulaire economie, waarin producten steeds langer en grondstoffen steeds opnieuw worden gebruikt.

Plakkerig

Op het fietspad langs de Bosrandweg wijst Biro naar de grond. Om de zoveel meter verschiet het asfalt van kleur. “Hier en op de Bosrandweg testen wij in 9 vakken verschillende soorten samenstellingen van duurzaam asfalt. We gebruiken daarbij bindmiddelen op basis van hars en koolzaadolie.” Deze plakkerige, natuurlijke grondstoffen zijn een vervanging voor het bindmiddel bitumen, dat is gemaakt van de fossiele grondstof aardolie. Hars zit in naaldbomen en komt vrij bij de productie van papier. Koolzaadolie wordt gewonnen uit de zaden van koolzaadplant.

Het verschil in asfalt

De biobased proeftuin loopt inmiddels 2 jaar. Het asfalt houdt zich vooralsnog heel goed, vertelt Biro. Alleen op een deel van het fietspad is het asfalt iets gaan rafelen. “Dat gebeurt ook bij normaal asfalt. De reden kan van alles zijn.” De beschadigde plekken zijn inmiddels zichtbaar hersteld en worden goed in de gaten gehouden. Biro: “We zorgen er altijd voor dat de onderdelen voldoen aan alle veiligheidseisen.”

Beschermkapje

Alles, maar dan ook alles, op en rondom de Bosrandweg bestaat uit natuurlijke materialen: de verkeersborden, lichtmasten, tegels, faunarasters, zitbankjes, verkeerseilanden, wegmarkeringen, bermpaaltjes, hectometerpaaltjes en het paardenhekwerk. Vooral het gebruik van bamboe is goed te zien. In de biobased proeftuin is het materiaal gebruikt voor de verkeersborden en 2 van de 4 lichtmasten. “De plant groeit heel snel en kan wel 35 meter hoog worden. Het materiaal is erg sterk, maar wel iets flexibeler dan aluminium. De borden en lichtmast bewegen daardoor iets meer als het hard waait. Maar we zijn blij met de resultaten tot nu toe”, aldus Biro.

Verkeersborden van bamboe

Het is en blijft een proeftuin, dus aannemer Dura Vermeer houdt er rekening mee dat sommige materialen niet of minder geschikt zijn. Zo lieten de stickers langzaam los van de verkeersborden. “We denken dat het iets te maken heeft met de voorbehandeling van de borden”, zegt Biro. Maar zeker is hij daar nog niet van. Net als over de oorzaak van de scheuren in het paardenhekwerk – gemaakt van plantaardige vezels gebonden door een hars – en de grasbetontegels tussen het fietspad en de rijbaan – uitgevoerd in 10% miscanthusgrasbeton. Biro: “De palen van het paardenhekwerk waren eerst allemaal open aan de bovenkant. Daardoor kon het regenwater er makkelijk instromen, waardoor het hout uitzette. We hebben nieuwe palen geplaatst met een beschermkapje erop. Hopelijk hebben de weersinvloeden daardoor minder effect.” De aannemer onderzoekt de oorzaken van alle schades en past waar nodig de samenstellingen van de producten aan.

Scheuren in het paardenhekwerk

Opschalen

De biobased proeftuin is een ontwikkeling van de provincie Noord-Holland, aannemer Dura Vermeer en haar partners, de gemeenten Aalsmeer, Amstelveen en Amsterdam en de Vervoerregio Amsterdam. Als over 8 jaar blijkt dat de duurzame grondstoffen hun werk goed blijven doen, wil de provincie opschalen. Niet alleen voor eigen gebruik, ook andere organisaties kunnen leren van de kennis die wordt opgedaan met deze proeftuin. “Er zijn zeker al partijen geïnteresseerd. En wie meer wil weten, kan altijd langskomen voor een rondleiding”, aldus Biro.