Kerstgedicht Amanda ten Cate: Licht ontvlambaar

Iedereen een fijne eerste kerstdag gewenst! Graag deel ik op deze dag een gedichtje met jullie. Ik vroeg mij namelijk af hoe een kaars zich zou voelen die op de eettafel staat....Wat denken julllie?

Licht ontvlambaar

Het is weer zover

Die tijd van het jaar

Waar velen mij voor gingen

Ben ik nu de klos

Aan tafel met de familie

Ze steken mij aan

Helaas niet met hun positiviteit

Graag breng ik dus

wat warmte

In deze kou

Een fijne goudgele gloed

In deze grijze sferen

Waar de zoon met zn zoveelste vriendin is

Die weer niet door de keuring komt

De moeder die moppert

Om het eten dat niet loopt

Zoals ze wil

De vader die moe wordt

En langzaam Oostindisch doof

Van moeders geklaag

De dochter die de bokkenpruik op heeft

Omdat ze niet met haar vrienden mag zijn

Het wordt zo vurig

Gedurende de avond

Lopen de druppels over mijn lijf

Langzaam begin ik op te raken

Van de hitte die zich verder verspreidt

En net als het nagerecht wordt gebracht

Doof ik uit 

Ik ben er klaar mee