Trap op

Taal kan meeslepend zijn, een nieuwe werkelijkheid aanraken. Een nieuwe ruimte doen ontdekken. Want woorden inspireren in ieders eigen woordenstudio: het brein! Taalontwikkeling begint al voor de geboorte en blijft het hele leven doorgaan. We ontwikkelen taal door het contact dat we hebben met anderen in alle leeftijden. Ieder ontwikkelt zich in eigen tempo. In een school hier in de omgeving staat een mooie taaltrap met woorden erop. Taalontwikkeling als proces ervaren is goed. Er ontstaat dan meer vaardigheid in de omgang met elkaar. Woordenschat en gevoelswaarden dragen immers bij aan het voorkomen van misverstanden en het begrijpen van situaties.

Zielroerende ervaringen ter harte nemen, het is zinvol. Geef het leven de zin die het nodig heeft, want dan heeft het leven waarde. Leer jezelf kennen door de taal van je hart te verstaan. De beste manier is door de trap op te lopen. Doelgericht naar boven kijken. Solidariteit leren door van elkaar te houden en elkaar te dienen als grondhouding. Net als een snoer de parelketting verbindt, wordt de menselijke familie verbonden door de levensdraad. Gedachten, woorden en daden zullen anderen aanraken. En die van hen zullen jouw karakter aanraken. De ontwikkeling van karakter duurt ons leven lang. Ken jezelf, ken de innerlijke bestuurder - dat is de oproep van geschriften van alle geloven. En als je niet met die kennis toegerust bent, ben je als een schip zonder kompas op een stormachtige zee.

Een goede vriend deed mij inzien dat met mensen omgaan moeilijk is. Want, vertelde hij bewogen, alles wat je bij andere mensen beleeft is een reflectie van jezelf. De ander is de spiegel voor jezelf. Op iets in de ander reageert datzelfde iets in jezelf en dat is onverwacht, in het nu. Alert blijven is hard werken. De hele maatschappij is God en het gaat om je hart, dat aanvoelt wat er in andere mensen leeft. Bij voorbeeld: verdriet is als het omploegen van je hart, zodat het vruchtbaar wordt. Op mijn oude dag voel ik dat in mildheid. Ontdekken dat ik zonder andere mensen niets kan inzien. En dat wat ik in de samenleving onderneem, zingeving is.

Moge vriendelijke woorden in onze samenspraak zijn!