Column Jacobine van den Hoek: Vreemdgaan

Ik ga vreemd. Al een tijdje. Vroeger bracht ik mijn fiets naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker. Maar sinds deze winkel is overgenomen en personeel wordt afgerekend op targets en tijdsregistratie (meten is weten), voel ik me er niet meer thuis. Nu fiets of loop ik liever een paar straten verder naar van Rietschoten, zelfs als mijn fiets kapot is. Daar is geen hippe werkplaats; je loopt er binnen door plastic tochtrepen. Maar ik word altijd met een glimlach ontvangen en uitgezwaaid. Blijkt er een klein mankement te zijn, iets wat even moet worden aangedraaid, dan wimpelen ze een factuur weg: ‘Nee joh. We zien je een volgende keer wel weer.’

Als dochter van ondernemers ben ik gevoelig voor klantgerichtheid – ‘hospitality’, zoals dat tegenwoordig heet. Bij dat woord denkt men vaak aan de horeca, maar hospitality gaat veel verder. Ik durf te beweren dat mensen die het in het bloed hebben, of dit later aanleren, verder komen in het leven. Een boute uitspraak. Ook daar hou ik van. Je kunt maar beter duidelijk zijn, toch? Zolang je maar open blijft staan voor tegenargumenten. Luister! Misschien verandert jouw mening wel? Die van mij veranderde door de jaren heen, als seizoenen kleurden ze met het leven mee. Vroeger had ik moeite met ‘zwakte’, nu heb ik empathie. Terug naar ondernemers. Ik bezoek de kleintjes graag, middenstanders met hart voor het vak. Bij het Kleermakertje laat ik jassen repareren, bij de kaaswinkel koop ik cadeaupakketten, en bij The WineKitchen at Home haal ik delicatessen. Zonder uitzondering loop ik tevreden de winkel uit. Ik voel me gezien, ik voel me gast en ik voel me gewaardeerd. Die drie g’s mis ik vaak bij de grote ketens. Hoe vrolijk de muziek ook klinkt in die winkels, de charme en de glimlach ontbreken.

‘Wees aardig tegen iedereen,’ zei ik laatst tegen onze zoon, ‘ook al levert een vriendschap je nu niets op.’ Op het allerlaatste moment hadden we een snuffelstage voor hem geregeld en ik legde uit wat ‘netwerken’ is. Een groot woord dat niet meer betekent dan aardig zijn tegen iedereen. ‘Vriendelijkheid komt als een boemerang naar je terug,’ zei ik, ‘meestal op onverwachte momenten.’ Zo kocht ik deze zomer mijn nieuwe fiets bij van Rietschoten: ‘Ik gun ze de winst meer dan een retailer die voortdurend zijn centen telt.’ Vreemdgaan is dan niet vreemd.

Jacobine van den Hoek